تاثیر پارامترهای فرآیندی بر مقدار خمش در فرآیند شکل دهی با لیزر و تعیین رابطه ی پیش بینی زاویه ی نهایی خم

فرآیند شکل دهی با استفاده از لیزر از جمله فرآیندهای شکل دهی حرارتی است که در آن، از پرتو لیزر به عنوان عامل شکل دهی استفاده می شود. در این فرآیند، تشکیل گرادیان دمایی در راستای ضخامت ورق باعث ایجاد خمش نهایی می شود. تاکنون، بیشتر مطالعه های انجام شده متمرکز بر شکل دهی انواع مختلف فولاد می باشد. درحالی که فرآیند شکل دهی با لیزر در سایر مواد فلزی و غیرفلزی، نظیر آلیاژهای آلومینیوم، نیز قابل استفاده است. انعکاس سطحی بالای پرتو لیزر و ضریب هدایت حرارتی بزرگ آلیاژهای آلومینیوم ازجمله ی عواملی اند که استفاده از این فرآیند برای آلومینیوم و آلیاژهای آن را، درمقایسه با قطعات فولادی، پیچیده تر و سخت تر است. در این مقاله، با استفاده از شبیه سازی فرآیند شکل دهی با لیزر توسط نرم افزار اجزای محدود، تاثیر پارامترهای مختلف فرآیندی نظیر توان لیزر، سرعت اسکن، قطر پرتو، و ضخامت ورق بر زاویه ی خمش نهایی در ورق های آلومینیوم بررسی می شود. به منظور صحت سنجی شبیه سازی های فرآیند، مقایسه ی نتایج عددی با آزمایش های تجربی، که در آن از پارامترهای فرآیندی یکسان استفاده شده، انجام شده است. این مقایسه تطابق بسیار خوبی بین نتایج شبیه سازی و نتایج تجربی نشان می دهد. درانتها، با بهره گیری از طراحی آزمایش به شیوه ی عاملی کامل، رابطه ای جهت پیش بینی زاویه ی نهایی برحسب پارامترهای ذکر شده ارائه می گردد.